Welkom, geinteresseerde Heidehipper

Dit weblog is bedoeld om het gezamenlijke vogelen wat te blijven stimuleren. Hiertoe wordt jaarlijks een ongedwongen excursieprogramma opgesteld.

maandag 25 november 2013

Zeer zeldzame sperweruil in Zwolle

Bericht uitgegeven door Vogelbescherming Nederland op maandag 25 november 2013
Een sperweruil trekt honderden enthousiaste vogelaars naar Zwolle. Deze in Nederland zeer zeldzame uilensoort werd al op 12 november ontdekt door een oplettende machinist van de NS, maar pas gisteren teruggevonden. Het betreft de vierde waarneming van de sperweruil in Nederland.
Machinist Anne Reitsma zag op 12 november vanuit zijn stapvoets rijdende trein een sperweruil op de rijdraad zitten, vlakbij het station van Zwolle. De uil was zo tam, dat hij hem tot op een meter kon bekijken. Gistermiddag vond vogelaar Jos Schouten de sperweruil terug, zittend op een lantaarnpaal aan de IJsselallee in Zwolle. Gisteravond konden tientallen vogelaars tot hun grote vreugde de uil bekijken en fotograferen in kunstlicht. Maar vandaag was de uil nog steeds te bewonderen, in vol daglicht. Hij jaagt er op muizen. Als een van de weinige uilensoorten is de sperweruil ook overdag actief.

Sperweruil in het kunstlicht, Zwolle, 24 november 2013 (foto: Jaap Denee)
Sperweruil in het kunstlicht, Zwolle, 24 november 2013 (foto: Jaap Denee)

Broedvogel van boreale bossenDe sperweruil (Surnia ulula) is slechts driemaal eerder in Nederland vastgesteld, op 5 oktober 1920 (Utrechtse Heuvelrug, U.), op 2 april 1995 (Brunssum, L.) en op 30 en 31 oktober 2005 bij Westerbork (Dr.). Sperweruilen zijn broedvogels van de boreale bossen van Noorwegen, Zweden, Finland en Rusland en vandaar verder oostelijk tot in Canada aan toe. De sperweruil is geen bedreigde soort, maar de aantallen broedvogels fluctueren sterk, afhankelijk van het aantal woelmuizen in de bossen. Net als het aantal jongen dat wordt grootgebracht. In sommige jaren trekken behoorlijke aantallen sperweruilen weg naar het zuiden, het gevolg van voedselgebrek. Zo ook dit najaar: in het zuiden van Finland, waar de soort niet broedt, werden grote aantallen sperweruilen opgemerkt. In dergelijke jaren dwaalt ook wel eens een sperweruil nog verder af naar het westen. In Duitsland was kort geleden al een sperweruil gezien en nu dus ook in Nederland.

Waarschijnlijk wilde vogel
Sperweruilen worden helaas in gevangenschap gehouden. Vorig jaar nog werd een broodmagere sperweruil opgeraapt in Zeist. De vogel had een ring om en kwam uit een dierentuin in Zürich. Sperweruilen zijn niet schuw, zo ook de vogel in Zwolle. Ook het feit dat hij in de stad naar voedsel zoekt zegt niets over of het gaat om een ontsnapte vogel, want ook in het reguliere verspreidingsgebied duiken ze in steden op. De sperweruil van Zwolle wordt daarom vooralsnog als een wilde vogel beschouwd.

Vogelbescherming roept vooral fotografen op om de sperweruil te respecteren en niet te dichtbij te benaderen, zodat hij niet onnodig wordt verstoord. Bovendien kunnen dan veel mensen van de vogel genieten. Want een sperweruil is werkelijk een droomvogel om te zien!
Tekst: Ruud van Beusekom, Vogelbescherming Nederland
Foto: Jaap Denee

Winter big day 2009 weer groot succes!

De start van deze winter big day van 3 januari 2009 was zoals voorgaande jaren in Dronten, met als gebied zuidelijk en oostelijk Flevoland. Het was een winterse, koude dag met veel bevroren water. Bij de Knardijk was het bijzonder druk met schaatsvolk. Watervogels concentreerden zich bij wakken en onbevroren kwelsloten. De grote wateren als ketelmeer en IJsselmeer waren nog steeds grotendeels ijsvrij.

Jeroen was te ziek en daardoor moesten Simon en Hans samen de klus klaren. Annelies had problemen met de oppas zodat er dit jaar geen damesteam gevormd kon worden. Het resulteerde in de volgende teams:
- Simon en Hans,
- Dirk-Jan, Bendiks en Judith,
- Peter en André,
- Cees en Pieter.

Onder het motto “meedoen is belangrijker dan winnen” gingen de vier teams er vanaf 8.30 uur erg fanatiek tegen aan om de meeste soorten te scoren.
Er zijn door de teams verschillende strategieën toegepast. Zo hebben Peter en André voor een half uur de schaatsen onder gebonden. Heeft dit inderdaad extra soorten opgeleverd of deed deze actie hen op deze koude dag de das om?
De fotoboys lieten zich afleiden door kruiend ijs dat ze digitaal wilden vastleggen. Judith kon ze hiervan niet weerhouden. Misschien konden ze het goed maken door aan het einde van de dag de bossoorten te gaan doen.
Simon en Hans werden gevreesd voor hun sterke vogelkennis en scherpte, dat altijd garant staat voor een lange scorelijst.
Cees en Pieter hadden voor deze dag het uitgangspunt: 'sober en doelmatig'. Wellicht met de minst gereden kilometers kwamen ze ruim vóór vijf uur als eerste terug met het gevoel ouderwets lekker gevogeld te hebben.

Na veel getel, gehertel, ongeloof, verwarring, gecheck en gedubbelcheck kwam het uiteindelijk tot de volgende eindstand:
Dirk-Jan, Bendiks en Judith: 81
Peter en André: 85
Simon en Hans: 87
Cees en Pieter: 88

In totaal zijn er gezamenlijk circa 102 verschillende vogelsoorten gezien.
Als leukere soorten zijn te melden: Zeearend (OVP + IJsselmonding), Ruigpootbuizerd, Kleine rietgans, Topper, Bokje, Houtsnip, Bonte kraai, Kruisbek, Frater, Pestvogel en Tjiftjaf. Opvallend áfwezige: Slechtvalk.

Na een dag hard werken hebben we gezellig en lekker gegeten. De afhaalchinees stelde ons ook dit jaar niet teleur.
Tijdens het uitbuiken nam Dirk-Jan ons mee op een visuele reis naar verre oorden te weten twee uitersten: het dierenrijke Krugerpark in zuidelijk Afrika en het land van de duizend meren, Finland. Wat een natuur daar! En hoe vastgelegd!
Dat Nederland ook mooi kan zijn liet Bendiks ons zien met zijn platen van Veluwe en rivierengebied.

Al met al een intensieve maar ontspannende dag en zoals voorgaande keren voor herhaling vatbaar.
Mensen bedankt!